Dziewięćdziesiąt ha ha

90

Cóż moi kochani

wczoraj minęło mi

90 lat

Jeszcze jakoś trwam,

myślę,

marzę.

Pozdrawiam serdecznie

przeszłość

wyrwane oczom obrazy

przeszłości minionej

rzucone pod płotem

w niepotrzebnym worku

nawet tęsknota minęła

jak niepotrzebne słowa

czas zrobił swoje

nieodwołalnie

jednak trwają złudne uczucia

jak balast zwieszony

w znudzonej ciszy

każdego dnia

ha ha ha

tyle może i śmiechu

ubaw co niemiara

tylko psy skowyczą radośnie

połykając karty papieru

przychodzi koniec tego teatru

pośród widzów lekkie poruszenie

to wstęga nieudolności

wije się po kolanach

a my mamy stuletnią wolność

trupy po lasach

potoczki  łez

suchość w gardle od krzyku

to nic, że w mgle nie widzę ciebie

ani stóp twych bosych

ani czerni za paznokciem

czuję ciepło twoich dłoni

które zamkną mi oczy

spotkanie

czymże jest słońce

oświetlające twarz

jeśli nie spotkaniem

z tajemnicą przestrzeni

a czym krzyk nocy

w snach nie odgadnionych

jeśli nie tęsknotą

za tym co było

a zapomnienie

błądzenie po śladach

jeśli nie wołaniem

w bezsilności

krzyk narodzin

cisza pożegnania 

PODESZŁOŚĆ

podeszłość

kiedy ranek przenika słońcem

dalekim

jakby atomowym muśnięciem

które nie rozrywa

przenika przeszłością

nieodwracalną

jakby to było błąd po błędzie

las i grzyby

miłość

nie będąca miłością

tylko dotykiem

zapach sosny i smak źródła

miasta zamknięte same w sobie

czas pełen złudzeń

i co pozostało

suche patyki po nocy

z wygiętym księżycem

przeklęta dziura w czasie

pusta 

O Papieżu...

Właśnie czytam historię Indian

Czuję gniew, wewnętrzne wzburzenie.

Biali ludzie z koloratkami pod brodą,

z karabinem i krzyżem

zabijali kobiety, dzieci

palili wioski.

Można mówić sobie co się chce

Ale nie da się ukryć zakłamania kościoła.

Czytam w necie, że Papież Franciszek

skumał się z Diabłem, 

że porozumiewa się z Chinami...

Jaki jest obraz Chrześcijaństwa ?

Watykanu z jego brudami ?

znalezione....

Właściwie czytając ostatnio pewne książki,

natrafiłem na świetną wypowiedź o religii.

Pozwolę sobie ją zamieścić, bo jest ona

odbiciem moich przekonań...

(G. Messadic) "Od średniowiecza, epoki wielkiego tryumfu dwóch najwiekszych religii monoteistycznych, na Zachodzie rozpętała się fala okrucieństw, jakich nie znał świat grecki, rzymski czy egipski. Zaś drzewo sądzi się po owocach jakie wydaje. Tak przynajmniej mówił Jezus. Cóż można powiedzieć o "drzewie", które wydało Templariuszy, noc św. Bartłomieja, Wassy, rzezie Indian, prześladowanie Żydów, stosy inkwizycji i obozy zagłady.

To drzewo to przecież "chrześcijaństwo"

Nic dodać, nic ująć ....

dreptać z kijkiem

nic nie ma na polanie

tylko chyłkiem jagody się plenią

niespieszne do zrywania

a za polaną skały i dal

w której zagnieździła się przeszłość

mgła nie widać nic

to nie jest tak prosto

dreptać z kijkiem zachlapanym chodnikiem

czując coraz większą ciszę

gdzieś tam byłem

dotykałem miejsc nieznanych

ściskając w dłoni wspomnienia

jeden z tak wielu 

o poezji

jesteś cudowną tancerką słów

zrodzoną w snach

w imaginacji

w zamyśleniu

naga biegałaś po linie

rozkojarzonych marzeń

nad setką mieczy stalowych

gdzie każdy krok

to szaleństwo wiersza

niebywałe przeżycie

est cruelle

serce drży przerażone

 zachwycone zarazem

kręcisz radosną taśmą porównań

nad głową z włosami poezji

zakochana w krainie

dziecinnych doznań

nostalgicznej miłości

cyrku słońca i życia

nowo narodzone słowa

pieszczą doznania

nie zginą

zaduma

to jakby stać

na pomoście życia

życia które minęło

brać do ręki piach

z którego nie zbuduje się domu

sypać strużką omiatając czas

wiedząc, ze już nie wróci

nic co miało sens

drapieżne słowa

stają się szeptem

wyschniętych ust

poezja która omiata szczotką

niechciane zdarzenia

nie tworzy nic

jest jak płynący strumień

z kamiennej ciszy

stoję na progu pustki

z której nie ma powrotu

www.wiatrslow.pl

przeszedłem

przeszedłem czas jak burza

jak orkan zmiatajacy wszystko

zostałem na skraju przepaści

nieuniknionej ciszy

były morza i fale u stóp

słoność życia i gorycz

słodkość miłości

dni pełne słońca

może to zakończenie świadomości

może pustka bez granic

trwam jeszcze

na peryferiach życia

śnią mi się wspomnienia

jeszcze trwam

ostatni post - to było dawno

mam już 89 lat i rozpocząłem

90 rok życia !

wizja czasu jest szeroka, nieodgadnięta

lecz kiedy się przez nią przechodzi

staje się wąskimi drzwiami

dziś świeci słońce